جهانی که در آن زندگی می کنیم در عین گستردگی اش گاه خیلی کو چک و نزدیک و بعضا شگفت انگیز می نماید ،البته در این پست قصد ندارم از تکنولوژی های نوین ارتباطی و نقش آنها در کاستن فاصله ها و پیدایش دهکده جهانی سخن برانم بلکه مایلم به شکل گیری ارتباط مشفقانه دو دانشجویی اشاره کنم که دو دهه پیش در دو جبهه حق و باطل تفنگ های خود را در سویی از جبهه های سوزان و بی آب و علف جنوب به سوی یکدیگر نشانه گرفته بودند وامروزه در پهنه ای معتدل و سر سبز کشور فرانسه با سلاح قلم دوشآدوش در یک سنگر واحد به تحصیل علوم مشغولند و عجب آنکه آنچنان دست یکدیگر می فشارند و بر یکدیگر میهمان می شوند که تو گویی اینان دوستان قدیمند و پیش از این نه انگار که بارها قصد جان هم کرد ه اند!خدایش رحمت کند حاج اسماعیل دولابی را( او که در فقدان سالک پیری چون امام ،برای مدت کوتاهی مرشد و پیر میکده جمعی تشنه بازمانده از یاران بی تاب لقاء شد و چه بی مثال بود و چه زود دعوت حق را لبیک گفت و ما مریدان کور کویش تازه پس از رحلتش به یک باره دریافتیم که در گرداگرد چه سفره و چه میزبانی ریزه خواری می کردیم و قدرش نیک ندانستیم)که از صلح می گفت و از اینکه حتی بیان این لفظ دوست داشتنی پیام دوستی و صفا و ترک مخاصمه دارد و اشاره می کرد به صدام و موضع گیری طرفدارانه ایرانیان در جنگ او با آمریکا و بیان اینکه صدامی که تا فبل از صلح پیوسته مورد لعن و نفرین ما بود چگونه با برقراری آتش بس و پذیرش قطع نامه از سوی ایران بواسطه مواجه اش با دشمنی بزرگتر (آمریکا) مورد تحسین هم قرار می گرفت و بودند کسانی که زنده ماندن طاغوتی را برای مواجه با طاغوتی بزرگتر از حضرت دوست طلب می کردند واین دعا را سر می دادند که اللهم اشغل الظالمین بالظالمین!
بلی! آن دشمن دیروز و یار امروزی و مصاحب لحظه های تنهایی این سرباز دیروز و دانشجوی امروز ،نامش مازین اکرم ودر حال حاضر دانشجوی دکتری ادبیات فرانسه در دانشگاه پل ورلن متز است؛وی که با اخذ بورسیه از سفارت فرانسه در عراق در اینجا همچون من به دور از خانواده مشغول به تحصیل است عضو هیئت علمی دانشگاه بغداد بوده و علاوه بر تکلم روان به زبان فرانسه اطلاعات خوبی هم از تاریخ،سیاست و ادبیات معاصر جهان دارد؛البته شاید بدلیل جنگ هشت ساله و اشغال عراق کمی دیر ودرآستانه شصد سالگی پا در مقطع دکترا گذاشته است، ولی در عوض با مبلغ قابل توجهی که از دولت فرانسه می گیرد که قریب دو برابر شهریه دانشجویان بورسیه ایرانی است(حدود 1600یورو )در این سرزمین برای چند سالی هم که شده شاهزاده وار زندگی می کند وبا این میزان کمک که حداقل بیش از سه برابر نیاز یک دانشجوی خوشگذران در این کشور است لحظه ای از خرید وسائل نوین ارتباطی و یا بروز کردن آن غافل نیست!بی شک اگر برای برخی از ایرانیانی که در آب و هوای معتدل و کوهستانی استان تهران و یا شمال کشور می زیسته اند، فرانسه حکم جنات رضوان و عدن را داشته باشد قطعآ برای یک فرد عراقی که پیش از این در سرزمینی خشک و سوزان و پیوسته در جنگ و خونریزی وانفجار های دم به دم بسر می برده اینجا حکم جنات نعیم را دارد و بی گمان اگر دانشجویان ایرانی در صورت فراهم شدن امکانات اقامت در این سوی آب،دچار شک و تردید شوند قطعآ این مهاجران خسته از فقر و فلاکت ،این بهشت خاکی را به آسانی رها نخواهند کرد؛ آری مازین که بر خلاف هم وطنان عرب کشورم میهمانی رفتن را بسیار پاس می دارد بار دیگر مشتاقانه در سرای کم رونق من میهمان شد و از خاطرات جنگ گفت و از اینکه در مقطعی از آن تا چه حد به من نزدیک بوده و در لحظه وداع باز می گوید که مردمان، تابع فرمان و اراده حاکمانند و در جانبداری ازخیر و شر چندان مستقل نمی اندیشند واز همین روست که گویند الناس علی دین ملوکهم!
|
